Paasboodschap 2020 tijdens coronapandemie
In deze tijd van angst en hoge sterftecijfers is het niet moeilijk om de hoop te verliezen. Het leven verliest aan kracht, want we kunnen het niet meer ten volle delen zoals voorheen. We verlangen naar contact, menselijke warmte. Elk leeft, noodgedwongen, in zijn eigen veilige bubbel. We zijn afgescheiden van wie niet in ons huis wonen, maar die wel ons hart bewonen. We verlangen ernaar elkaar echt terug te zien. Een digitaal schermpje is al iets, een hulpmiddel, maar niet meer dan dat.
Voor mij is de betekenis van het verrijzenisgeloof 2020 vervat in het sterke verlangen naar levengevende ontmoetingen, in het verlangen van geliefden naar elkaar.
De Verrezene heeft op paasmorgen als eerste Maria Magdalena ontmoet. Zij hadden een sterke band, waren zielsgenoten. Zij vonden elkaar terug in een tuin vol lentepracht. Deze levengevende ontmoeting tussen Jezus en Maria Magdalena stond driehonderd jaar eerder neergeschreven in ‘het mooiste lied’ (Sjier hasjieriem) in hoofdstuk 2, 8-13:
Hoor! Mijn lief!
Kijk! Hij komt,
springend over de bergen,
dansend over de heuvels.
Als een gazelle is mijn lief,
als het jong van een hert.
Mijn lief roept mij toe:
‘Sta op, vriendin!
Mooi meisje, kom!
Kijk! De winter is voorbij,
voorbij zijn de regens, weggegaan.
De bloemen zijn verschenen op het veld,
nu breekt de zangtijd aan,
het koeren van de duif klinkt op het land.
De vijgenboom is al vol vruchten,
de wijnstok rankt en geurt.’
Ja, het is telkens ‘verrijzenis’ wanneer mensen elkaar tot leven wekken in liefdevolle ontmoetingen. In welke tijd van het jaar ook, het is ‘lente’ wanneer mensen elkaar echt ontmoeten en elkaar de kansen schenken om te groeien en te bloeien. Het is levengevend wanneer mensen intens naar elkaar verlangen om het leven in al zijn klein- en grootheid te delen. In het verlangen om elkaar terug te zien, zelfs over de dood heen, ligt de kracht en diepe betekenis van verrijzenis. De liefdevolle verbondenheid met overledenen en het verlangen elkaar ooit terug te ontmoeten, toont de kracht van de liefde die de dood overwint.
God is liefde en hij ziet ons graag. Hij is met ons begaan zoals geliefden elkaar nauw aan het hart liggen. Het is zoals Al-Hallaadj dichtte: ‘Als jou iets aanraakt, raakt het mij.’ Geloven dat God liefde is doet ons geloven in het leven na de dood, want aan liefde komt geen einde. Als God liefde is laat hij ons niet verloren gaan in de dood…
In ons is het verlangen gelegd door Diegene die het zal inlossen, die dat verlangen niet zal beschamen. Zijn Zoon overwon door liefde de dood. Jezus is de volle kracht van het leven. Dit te mogen geloven wekt een hoop die niet door wanhoop kan worden ingehaald. Te mogen vertrouwen dat ons leven gedragen is door Gods liefde schenkt hier en nu de kracht om dit leven aan te kunnen, om ook elkaar te dragen in liefde. Liefde overwint!