Bij het hoogfeest van de Geboorte Johannes de Doper
De zomer is begonnen, de zomervakantie staat voor de deur… We beleven de langste dagen en kortste nachten, de zon staat het hoogst.
De kerk heeft op de belangrijke wisselingen in de natuur feesten geplaatst die de vroeger heidense vieringen moesten vervangen. Onze Keltische voorouders plaatsten het begin van de seizoenen op andere tijdstippen dan de tijdstippen die wij aannemen. Zo begon de winter bij de Kelten op 1 november en werd midwinter gevierd op 21 december met de langste nacht en de kortste dag, op 1 februari was de winter al voorbij, op 21 juni vierde men midzomer met de langste dag en de kortste nacht… enzoverder…
Het is niet moeilijk om de kerkelijke feesten erbij te plaatsen, 1 november Allerheiligen, 24 december Kerstmis/midwinter, 2 februari Lichtmis, en nu in dit weekend van 24 juni het geboortefeest van Johannes de Doper, maar dus ook midzomer…
Zoals je kan zien op dit Keltisch jaarwiel.
Na deze korte les wil ik het met jullie hebben over de betekenis van Johannes de Doper. De neef van Jezus werd een half jaar eerder geboren, symbolisch op midzomer omdat Johannes de profeet van het licht is. Maar zijn licht moet verdwijnen (zoals vanaf nu de dagen zullen korten) om plaats te maken voor het volle licht van Jezus in onze duisternis. Met midwinter straalt het licht van Jezus het felst in alle donkerte, Jezus is het licht voor deze wereld. Johannes en Jezus horen bij elkaar, zij vullen elkaar aan. Johannes voorspelde de komst van Jezus, Johannes doopte de mensen met water opdat ze klaar zouden zijn om gedoopt te worden door Jezus’ vuur, zijn heilige Geest. Johannes was Jezus’ voorloper, Hij baande de weg, hij was niet de weg, Jezus was de weg. Johannes’ licht verdween, want Jezus was het ware licht. Ik wil dit even aantonen met het Chinese Yin-yang symbool. Jezus als het licht in de duisternis op midwinter en Johannes’ licht dat afneemt op midzomer.
Johannes de Doper, of Johannes de Voorloper, zoals men het zo mooi zegt in de Oosterse Kerk, leert ons vandaag dat wij mogen verwijzen naar Jezus, mensen dopen (wat wil zeggen inwijden) in het geloof. In de geloofsverkondiging hebben we het vuur nodig van een Johannes de Doper die vol overtuiging en overgave is, en die op het juiste moment een stap achteruit durft te zetten om anderen voldoende ruimte te geven. Niemand van ons is de weg, de waarheid of het leven, maar als mensen in de Jezusbeweging kunnen wij wel de weg tonen naar Jezus, spreken over de waarheid van zijn woorden en zo leven dat anderen iets van Jezus mogen herkennen.