Elk jaar opnieuw vieren wij dezelfde feesten, herdenken we als christenen dezelfde gebeurtenissen van toen, al duizenden jaren lang wordt dat verhaal verteld over die mens die zo vol was van liefde en dus ook van God, dat hij de lijdensweg ten einde toe ging en volhardde, zich vol overgave schonk tot redding van deze wereld.
Al duizenden jaren wijzen mensen op het wonder in de natuur, over hoe in alle stilte en onzichtbaar leven groeit, ondanks de schijn van dood. Hoe in kleine zaadjes oneindig veel kiemkracht steekt. Dat Jezus net als de graankorrel stierf om honderdvoudig leven te geven, de feiten liegen er niet om… Het gaat met mensen natuurlijk niet letterlijk als met die zaadjes, maar toch geloven wij dat wij na onze dood niet echt dood zullen zijn, dat er ons leven wacht… Hoe? Weten wij veel…
Dat er eeuwig leven is geloven wij op Jezus’ woord en door zijn levensverhaal van Goede Vrijdag naar Pasen. Dat wij daarin mogen geloven, dat wij daarin kunnen geloven, maakt van ons misschien zonderlingen, maar het is onze grootste vreugde, het is onze kracht. Het is niet aan iedereen gegeven te geloven in het leven na de dood, wees blij met dat geschenk, met dat verrijzenisgeloof. Draag er zorg voor. En laten wij elkaar, als christenen, volgelingen van Jezus, blijven bemoedigen, dat wij staande blijven in dat geloof. Het is een broos zaadje met oneindig veel kiemkracht; je ziet het aan de christenen die authentiek leven naar hun geloof, je merkt het aan hun inzet en omgang met medemensen, het doet hen bergen verzetten, zij bewerken de aarde dat het een goede woonplaats wordt voor al wat leeft.
De lente laat op zich wachten, maar met paus Franciscus mogen wij geloven en meewerken aan een nieuwe lente voor onze kerk, hier en ook wereldwijd. Ik wens jullie veel geduld om te werken in Gods akker, veel tederheid om op een goede wijze met elkaar om te gaan.
Ik wens jullie een zalig paasfeest!